Ο καθορισμός του τρόπου εξάρτησης μιας εντολής από μία άλλη, παίζει αποφασιστικό ρόλο:

• στον καθορισμό του βαθμού της παραλληλίας στο πρόγραμμα,
• στον τρόπο εκμετάλλευσης αυτής της παραλληλίας,
• στην διαδικασία προγραμματισμού της σωλήνωσης.

Η εκμετάλλευση των δυνατοτήτων της παραλληλίας σε επίπεδο εντολής, προϋποθέτει να βρούμε ποιες εντολές μπορούν να εκτελεστούν παράλληλα. Δύο εντολές που βρίσκονται σε παραλληλία, εκτελούνται ταυτόχρονα χωρίς καθυστερήσεις, υποθέτοντας όμως ότι η σωλήνωση έχει επαρκείς πόρους. Αντιθέτως, δύο εντολές που είναι εξαρτώμενες δεν μπορούν να εκτελεστούν παράλληλα και να αναδιαταχθούν.

Το κλειδί και στις δύο περιπτώσεις είναι να καθορίσουμε κατά πόσο μία εντολή εξαρτάται από μία άλλη.

Γενικά υπάρχουν τρία είδη εξαρτήσεων:

• Εξαρτήσεις δεδομένων (data dependencies).
• Εξαρτήσεις ονομάτων (name dependencies).
• Εξαρτήσεις ελέγχου (control dependencies).

Οι εξαρτήσεις είναι ιδιότητα των προγραμμάτων. Όταν μία εξάρτηση καταλήγει σε έναν πραγματικό κίνδυνο, ο οποίος έχει εντοπιστεί, και ο κίνδυνος προκαλεί πραγματική καθυστέρηση, τότε οι εξαρτήσεις γίνονται ιδιότητα της οργάνωσης της σωλήνωσης.